Doelstelling

De stichting Sirkel heeft ten doel, het samenleven van mensen te laten beantwoorden aan het Evangelie van Jezus Christus en dit Evangelie onder hen levend te houden. Dit is in de geest van de constitutie Lumen Gentium van het Tweede Vaticaans Concilie, waarin gesproken wordt over het algemeen priesterschap van alle gelovigen.

Ook wij voelen ons als Leerdamse gelovige gemeenschap verantwoordelijk voor de beleving en het uitdragen van de Goede Boodschap van Jezus Christus, die besloten ligt in zijn levensverhaal. Beleven en uitdragen kunnen wij echter niet in ons eentje. Er is gemeenschap voor nodig en dan weten wij Hem in ons midden.

Die gemeenschap begint lokaal. Daar kennen de volgelingen van Jezus elkaar en hun omgeving; daar op de eerste plaats komt hun onderlinge verbondenheid in hun goede daden tot uiting; daar kennen zij de taal en de vormen die aanspreken en worden verstaan; daar wordt hun onderlinge zorg het eerst zichtbaar voor de buitenwereld. Juist deze lokale verbondenheid, naar binnen en naar buiten, zien wij als een belangrijke grondslag van kerk-zijn.

Enkele citaten die ons initiatief ondersteunen:

“Het is beter dat een gemeenschap op zondag bij elkaar komt om te vieren - ook al is er dan geen sprake van eucharistie - dan geen viering houden of naar elders trekken waar wel eucharistie gevierd werd.” (Bisschoppen Bernard Mőller, Huub Ernst en Klaus Hemmerle)

“Zo dreigt de belangrijke band tussen de dorpskerk en het eigen dorp te worden doorgesneden. De kerk wordt van deel van de dorpssamenleving tot een regionale instelling die voor vele dorpelingen ver van hun bed is komen te staan.” (Uit een recente brief van de Konferentie Nederlandse Religieuzen over fusies en kerksluitingen)

“Gehoorzaamheid is voor mij geworden: goed en aandachtig, open en zeer empathisch proberen te luisteren naar de ander maar ook naar jezelf, je eigen diepste weten, je geweten dus. Totdat duidelijk wordt welke weg we naar beste weten hebben te gaan. Soms duurt dat even, vaak ook niet.Maar in een gemeenschap is er ook een collectief (ge)weten, een samen weten dat ons dierbaar is omdat het in lange jaren van verbondenheid is gegroeid en dat ons dierbaar is geworden, onopgeefbaar dierbaar zelfs. We mogen dat niet opgeven, van zijn leven niet, want anders laten we elkaar los.”(Citaat uit een brief van 24 mrt. 2013 aan Bezield Verband Utrecht van de inmiddels overleden emeritus-priester Henk Jorna te Maarssenbroek over gehoorzaamheid )